.: حقیقت زندگی :.

گذشته فقط تجربه‌ست برای بهتر کردن حال و آینده. 

چرا باید تاریخ بخونیم؟ برای این‌که بفهمیم گذشتگانمون چه کارهایی کردن و نتایجی که به دست اوردن چی بوده. خوندن تاریخ نه برای افسوس گذشته خوردن، که برای ساختن حال و آینده‌ای بهتره. 

تاریخ زندگیتون رو مرور کنید اما توش نمونید. لطفاً 

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی درد مند را

شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق
آزار این رمیده ی سر در کمند را

***

بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت
اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست

بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان
عمریست در هوای تو از آشیان جداست

***

دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت

شاید که جاودانه بمانی کنار من
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت

***

تو آسمان آبی آرامو روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو

یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو

***

بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه ی شراب

بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی ، گرم تر بتاب

دو سال پیش خورشیدی یافته ام که روی زمین زندگی می کند. دو روز از اسفند گذشته بود که او را دیدم. مهر نشانی خانه اش را به آرامی در گوشم زمزمه کرد. او در سرزمین چشمه ها زندگی می کند. گفت وقتی به دیار من آمدی به خیابان آشوب دل بیا، سپس به فرعی طبیب بپیچ، خانه ی من بین پنچمین و ششمین کوچه ی آراستگی ست. 

هر بار که می دیدمش او بخشی از یخ های دل مرا آب می کرد. یک سال گذشت، من به شهر او رفتم. او در این مدت تمام یخ ها را آب کرده بود اما یخ های آب شده، رود شدند و بر صورتم جاری، وقتی کلید دار خانه مرا غریب خواند و طرد نمود. به  کلیددار گفتم خوشید یخ های دل مرا زدوده است، من آشنای اویم. اما کلید دار گفت آشنایان مهر را من می شناسم تو ناشناسی، برو  هر زمان که آشنا شدی بیا. به او گفتم کی آشنا می شوم؟ گفت هر وقت من تو را آشنا خطاب کنم گفتم چطور باید آشنا شوم. گفت این را خودت باید بیابی. 

از آن روز من دل آشوبی ام در خیابان آشوب دل. خورشید را دیگر ندیدم اما هنوز به گرمای او دل گرمم.

امروز غم انگیزترین روز زندگیمه 

امروز من کاری کردم که می دونم از نظر عقلی به نفع جفتمونه اما دل هر دومون مخصوصا دل اون به درد اومد. 

نمی دونه من چه حالی ام، نمی دونه دیشب تا صبح با خودم کلنجار رفتم و صدبار زدم زیر گریه، نمی دونه که الان ده روزه تمام مدت سر درد دارم، نمی دونه، هیچ کدوم رو بهش نگفتم؛ چون دوست ندارم غم هام رو بدونه، دوست ندارم حال بدم رو بدونه، دوست ندارم بدونه چقدر از این که مجبورم دوسال رو . :(( ولی مجبور بودم. چاره ای برام نمونده بود. 

خیلی سخته خیلی :( 

دو سال خیلیه :((( از الان دارم دق می کنم اما چاره جز این نداشتم برای محافظت ازش. 

قول می دم شرایط رو درست کنم. 

حالم بده 

حالم خیلی بده 

فقط خدا می دونه که چقدر حالم بده :( 

بعضی وقت ها  اطرافیانت متوجه رفتارهای تو نمی شن. 

مدام ازت توضیح می خوان اما تو نمی تونی توضیح بدی. یه سری از رفتارهای آدم ها ـ مخصوصا نزدیکان ـ رو بعدا متوجه علتشون می شید. مثل ماجرای خضر و موسی؛ این دو نفر هر دو پیامبر خدا بودند اما خضر چیزهایی می دونست که موسی از آنها بی خبر بود. این دلیل بر این نیست که خضر از موسی بالاتر بوده بلکه صرفا خضر خبره تر بوده همین. 

لطفا وقتی کسی توضیح نمی ده، ناراحت نشید، حدس و گمان نزنید، قهر نکنید، غر نزنید که حتما منو محرم نمی دونه که نمی گه.

اطرافیانتون به نسبت ارتباطی که با شما دارن، دوستتون دارن. وقتی کسی شما رو همدم خودش می دونه قطعا بی حد و مرز و بی قید و شرط شما رو دوست داره. این فرد زمانی که برای رفتارش توضیحی به شما نمی ده قطعا نشانه ی این نیست که شما همراز او نیستید! واقعا شاید داره از شما به روش خودش محافظت می کنه، حتا اگر این روش از نظر شما غلط باشه بهش احترام بگذارید و اگر بهش اعتماد دارید که قطعا دارید صبر کنید. 

یعنی انقدر از مردم و ارتباطشون می ترسید! 

تمام پیام رسان های ایرانی و خارجی بسته ان 

تمام جست‌وجوگر های ایرانی و خارجی بسته ان 

تمام شهر پر از نیروهای امنیتیه 

ترسو ها 

به جای ایجاد خفقان و فضای امنیتی به حرف مردم گوش کنید 

آیدا! بگذار بی‌مقدمه این راز را با تو در میان بگذارم که من، در عشق، بیش از هر چیز دیگر، بیش از لذت‌ها، آتش و شور و حرارت آن را می خواهم؛ بیش از هر چیز، بی‌تابی‌ها و بی‌قراری‌هایش را طالبم. سکوت تو، شعر را در روح من می‌خشکاند. شعر، زندگی من است. حرف‌های تو مایه اصلی این زندگی است و مایه‌های اصلی این زندگی می‌باید باشد. 

اگر به تو می‌گویم که آیدا! این همه اصرار که به تو می‌کنم تا به حرف بیایی، در واقع تنها برای حرف زدن تو نیست، برای آن است که زندگی مرا به من برگردانی.

مردی که با این همه شور و حرارت به تو عشق می‌ورزد، محتاج حرف‌های توست. اگر تو بخواهی همچنان به این سکوت ادامه دهی، نمی‌گویم تو را خواهم گذاشت و به دنبال کار خود خواهم رفت، نه، زیرا که جز کنار تو جایی ندارم؛ بلکه، می‌خواهم بگویم که اگر این سکوت ادامه یابد به زودی تنها جسد سرد و مُرده‌یی را در آغوش خواهی گرفت که از زندگی تنها نشانه‌اش همان است که نفسی می‌کشد. می‌خواهم بگویم که سکوت تو، پایان غم‌انگیز زندگی من است.